Vers van de pers: 5 nieuwe boeken!

Mijn plank met bewijsexemplaren wordt steeds voller en gevarieerder. Ik mag er steeds meer boeken aan toevoegen, dus tijd voor weer een overzicht. Dit keer met boeken die er al staan en boeken waar ik vast een plekje voor gereserveerd heb. 

Een vuurspuwend meisje en zeilende muizen

Het meisje dat vuur spuwt, Giulia Binando MelisVoor Van Goor vertaalde ik Het meisje dat vuur spuwt, een prachtig, ontroerend, grappig, indringend boek over Mina, een elfjarig meisje dat in het kinderziekenhuis in Turijn belandt. Ik schreef er al een blog over en je kunt het boek nu in je favoriete (online) boekhandel vinden. Dit boek wil je echt niet missen!

De mooiste zomer, Thea Stilton

Nadat ik samen met Dorette Zwaans al een Thea Stilton boek had vertaald, mocht ik dit keer in mijn eentje aan de slag met de Thea Sisters. In De mooiste zomer zeilen de muizinnen Walviseiland rond en beleven ze de leukste avonturen.

 

Op jacht naar de moordenaar

Samen met Dorette Zwaans vertaalde ik voor Xander Uitgevers Het Caravaggio vonnis, dat in september verschijnt. In deze dikke thriller opent commissaris Valentina Medici de jacht op een moordenaar die het gemunt lijkt te hebben op dubbelgangers. Een spannend boek met een mooie rol voor de schilderijen van Caravaggio.

 

Een hoofdrol voor de natuurDe wilde stad

Eind september verschijnt De wilde stad, een prentenboek dat ik voor Uitgeverij Schoolsupport heb vertaald. Een informatief prentenboek met prachtige tekeningen over de wilde dieren die ook in de stad leven. In een reis langs verschillende grote wereldsteden kom je de verrassendste stadsdieren tegen!

Het duurt nog even, maar in januari 2023 verschijnt Zinderende zomer, van dezelfde auteurs en illustratoren als Lentekriebels. In dit prentenboek kunnen kinderen op een laagdrempelige manier kennismaken met hoe de zomers steeds heter worden en welke gevolgen dat heeft. Met achterin weer een aantal handige tips om de natuur te helpen. 

De literaire vertaaldagen vanuit huis

Aan het begin van 2020 had ik me voorgenomen om in december weer mee te doen aan de Literaire Vertaaldagen in Amsterdam. Sinds 2017 was ik niet meer geweest, want het bleek allemaal wat lastig te plannen met een kleine baby en een grote verbouwing. Dus dit keer moest en zou ik gaan. En dat is gelukt, helaas niet in de Rode Hoed maar wel vanuit mijn comfortabele bureaustoel. En zonder trein- en tramreis!

Max Porter

Max Porter

Woensdag 20 januari opende Max Porter de vertaaldagen met een lezing, die je op de website van het Vertalershuis kunt terugkijken. Wat was dat een inspirerende lezing zeg! Middenin de tweede lockdown, waarin de dagen vooral bestonden uit duplo, tekenen en ergens nog wat werk gedaan krijgen, was het heerlijk om weer even alleen maar na te hoeven denken over mijn vak: vertalen. Bijna alles wat Max zei, was raak. Maar dit is toch wel een van de wezenlijkste dingen die hij zei: ‘Translation unlocks meaning instead of locking it down.’ Mijn nieuwe vertaalmotto!

Il club della via lattea, Bart Moeyaert

Bart Moeyaert in vertaling

Vrijdag 22 januari schoof ik via Zoom aan bij het vertaalatelier over Bart Moeyaert. Onder leiding van Emilia Menkveld spraken Bart Moeyaert, zijn Italiaanse uitgever Federico Appel en zijn Italiaanse vertaalster Laura Pignatti over het schrijven, uitgeven en vertalen van kinderboeken. En ze maakten van de driehoek die deze vertaaldagen centraal staat, meteen een vierkant: Schrijver – Uitgever – Vertaler – Lezer. Alle vier even belangrijk voor het slagen van een boek. Het was een interessant gesprek waarbij ik zelfs in het laatste deel mijn duovertaalster Dorette Zwaans nog even in beeld zag, tijdens de bespreking van de Italiaanse vertaling van een kortverhaal.

De vreemdelinge, Claudia Durastanti

Claudia Durastanti in vertaling

Vrijdag 29 januari deed ik mee aan mijn laatste atelier. Schrijfster en vertaalster Claudia Durastanti, vertaalster Manon Smits en uitgever Peter van der Zwaag spraken onder leiding van Joni Zwart over de relatie tussen uitgever, schrijver en vertaler. Een maand eerder kreeg ik een fragment ter vertaling doorgestuurd en aangezien ik een van de zes mensen was die een vertaling hadden ingeleverd, mocht ik tijdens het laatste deel even in beeld. Ook dit vertaalatelier was inspirerend en wat hadden we allemaal graag ouderwets uren doorgepraat over onze vertaalkeuzes. Hopelijk kan dat weer tijdens de Literaire Vertaaldagen aan het eind van dit jaar.

Nagenieten

Dankzij deze drie online ateliers is mijn liefde voor mijn vak weer enorm opgevlamd. Ik verslind vakliteratuur en ik kan niet wachten om samen met mijn duovertaalster weer eens lekker bezig te gaan met een goede boekvertaling!

Een vertaalster, een koffiebrander en een labrador

Het zou zomaar de titel van een boek kunnen zijn. Een komisch boek waarschijnlijk. Of een fantasyboek, waarin het drietal op een queeste gaat om de wereld te redden. Of een thriller, met een seriemoordende labrador, een koffiebrander die zijn boontjes brandt in mensenvet en een vertaalster met kannibalistische neigingen. Een gouden trio.

Bruce op de bank, net 7 weken oud.

De werkelijkheid is een stuk normaler. Mijn koffiebrander brandt zijn boontjes gewoon in een grote oranje brander, ik taal niet naar een stukje mensenlever en Bruce, onze labradorpup, heeft het alleen op veters en sokken gemunt, maar niet per se op de mensen die daaraan vastzitten.

Uitgeteld na het spelen.

Sinds 13 september delen wij ons huis met een vrolijke, speelse, ondeugende, knuffelige viervoeter: Bruce, de zwarte labrador. Onze dagen staan niet meer alleen in het teken van tekst en koffie, maar ook van trekspelletjes, uitlaatrondjes, socialiseren, corrigeren, belonen en knuffelsessies. Bruce is niet de enige die elke dag weer nieuwe dingen leert, ook voor ons gaat een wereld open. Beetje bij beetje leren wij onze kleine boss kennen en hij ons. Bruce en wij zijn aan een nieuw avontuur begonnen. Een avontuur dat voor veel schrijfinspiratie zorgt, dus hou mijn blog in de gaten voor verhalen over de belevenissen van het gouden trio.

Met zijn nieuwste verovering, 10 weken oud.

2 boekvertalingen en een bruiloft

De afgelopen maanden heb ik mijn website eigenlijk een beetje links laten liggen. Gelukkig zijn daar drie heel goede redenen voor.

Dralon

Samen met collegavertaalster Dorette Zwaans ben ik op avontuur in de omgekeerde wereld van Dralon. Een wereld vol stokoude en ondeugende tovenaars, vreemde postbodes, welkomstschoenen, raadsels en betoverde klokken.

Dralon is geschreven door M.C. Willems, het pseudoniem van Mila Torro, een Italiaanse illustratrice met een onuitputtelijke fantasie die een aantal jaar geleden heeft besloten haar schrijversdroom waar te maken. Het boek vertelt over drie Londense kinderen die samen met een eigenzinnige wetenschapster de sterfelijke wereld en de omgekeerde wereld moeten redden van een verschrikkelijke tovenaar. Ze beleven de waanzinnigste avonturen en ontmoeten de vreemdste figuren. Een heerlijk boek om te lezen en om te vertalen!

Lijken in de kast

Van Dralon reisde ik regelmatig naar een niet nader gespecificeerde galerijflat in Milaan, voor het vervolg op Recami’s De galerijflat. Samen met een andere collegavertaalster, Hilda Schraa, heb ik intens meegeleefd met het wel en wee van meneer Consonni, meneer De Angelis, Juffrouw Mattei-Ferri en de andere bewoners van de galerijflat in Lijken in de kast. Dit spannende, grappige en meeslepende vervolg verschijnt eind oktober bij Serena Libri en is zeker de moeite waard. Meer informatie volgt snel, maar je kunt vast een kijken nemen bij de uitgeverij.

Een bruiloft

En als ik niet in Dralon of in de galerijflat was, was ik druk bezig mijn eigen bruiloft te plannen. Op 8 augustus vieren mijn koffiebrander en ik de liefde, na 15 jaar verkering en 5 jaar Las Vegas wedded bliss. Van ringen tot een jurk, van een trouwtaart tot een DJ, inmiddels hebben we bijna alles van ons lijstje af kunnen strepen en zijn we nu vooral aan het aftellen. De dag na het grote feest stappen we in de trein voor een huwelijksstedentrip naar Berlijn. Dus tussendoor probeer ik ook mijn Duits bij te schaven!

Zes jaar later

Afgelopen 5 juli was het alweer zes jaar geleden dat ik Rianne Aarts Taaldiensten inschreef bij de Kamer van Koophandel in Utrecht. Die zes jaar zijn voorbijgevlogen. Tijd voor een korte terugblik.

Vakgebieden bepalen

Wel juridisch, geen medisch, wel toeristisch, geen technisch, wel culinair maar zeker geen automotive. In de eerste drie jaar heb ik met vallen en opstaan geleerd welke vakgebieden ik moet omarmen en welke ik beter links kan laten liggen. Vers van de universiteit denk je dat je alles kunt, maar gaandeweg kom je erachter welke teksten je het beste liggen. Ik bijt me graag vast in een tekst vol juridische termen en het water loopt me in de mond als ik een recept aan het vertalen ben. Met medische en technische teksten kan ik echter niet overweg, dus neem ik ze ook niet aan.

Grenzen aangeven

Vol enthousiasme greep ik de eerste drie jaar alles aan wat op mijn pad kwam: een vertaalopdracht hier, een correctieklus daar, dan weer een cursus, dan weer een netwerkevenement. Dat brak me op een gegeven moment op, zo erg dat ik een half jaar niet heb kunnen werken: een burn-out. Nu zal ik niet zo snel zeggen dat de burn-out het beste is dat me ooit is overkomen, maar het heeft me wel geleerd om mijn grenzen beter te bewaken en dat ik best wel eens ‘nee’ mag zeggen om vervolgens aan mijn dromen te werken.

De ultieme droom

Een van die dromen is het vertalen van boeken en die is uitgekomen! Inmiddels ben ik aan mijn derde boekvertaling bezig, waar ik enorm van geniet. Verder droom ik er al jaren van om ook zelf boeken uit te brengen. Zoals inmiddels wel duidelijk is, ben ik dol op fantasy en in mijn hoofd staan een paar verhalen te trappelen om opgeschreven te worden. Op naar een (nabije) toekomst waarin mijn geld verdien met het vertalen van boeken, juridische, toeristische en culinaire teksten en met het schrijven en publiceren van mijn eigen fantasyseries.

Zes jaar later ben ik nog steeds blij, misschien wel blijer zelfs, met de beslissing die ik op 5 juli 2010 genomen heb. Op naar nog vele mooie jaren als zzp’er!

Thuiswerkvoordeel: vrije muziekkeuze II

Eind 2015 schreef ik al over mijn liefde voor Radio 2 en hoe fijn het is om zelf te kiezen waar je naar luistert, omdat je thuiswerkt. Ook in 2016 staat de radio weer vaak aan, maar dat is niet het enige waar ik naar luister. Soms blijft de radio uit en gaat Apple Music aan.

Harmonieuze pianoklanken

Afhankelijk van de tekst waar ik aan werk, kies ik het muziekgenre waar ik naar wil luisteren. Nu hou ik vooral van classic rock en klassieke muziek, dus is de keus snel gemaakt. Ik luister ook graag naar Italiaanse artiesten, maar tijdens het vertalen leidt dat vaak te veel af. Meestal kies ik voor klassieke pianomuziek: instrumentaal, harmonieus en dus kalmerend. Bij het vertalen van een ingewikkelde tekst is het al druk genoeg in mijn hoofd en dan komen de mooie pianoklanken van bijvoorbeeld Ludovico Einaudi als geroepen. De mooiste vertalingen komen als vanzelf uit mijn toetsenbord gerold.

The Boss

Wanneer ik even pauze neem van mijn vertaal- of correctiewerk en met mijn administratie aan de slag ga, mailtjes beantwoord, schrijf of gewoon even door mijn kantoor dans om mijn spieren los te maken, zet ik de klassieke muziek uit en de classic rock aan. Als je dan mijn kantoor binnenkomt, is de kans groot dat je getrakteerd wordt op de geweldige muziek van een mijn mijn favoriete artiesten: Bruce Springsteen. Sinds mijn vijftiende (inmiddels al mijn halve leven!) ben ik fan van het prachtige gitaarspel en de intens mooie stem van deze man en van de heerlijke muziek van de E-Street Band. Op Pinkpop 2012 zag ik hem voor het eerst live in actie en dinsdag 14 juni had ik het geluk hem voor de tweede keer te zien, samen met mijn vriend. Wat een bijzondere ervaring was dat, zo bijzonder dat ik hier wel even op kan teren (en dat ik er niet over uitgesproken raak!). De laatste tijd klinkt dus geregeld de speellijst van dat concert uit mijn boxen.

Gelukkig heeft mijn koffiebrandende vriend grotendeels dezelfde muzieksmaak en kunnen we na een dag vertalen, koffiebranden en andere werkzaamheden samen door de woonkamer dansen!

Benieuwd naar hoe vertalingen gemaakt op klassieke muziek lezen? Vraag dan nu een offerte aan en ervaar het zelf.

Pieken en dalen

In online vertalersgroepen en tijdens offline netwerkborrels is het een terugkerend onderwerp: het is hollen of stilstaan. Dit geldt overigens niet alleen voor vertalers, maar voor alle soorten freelancers en ook voor mensen in loondienst, directeuren, winkeleigenaren en fotomodellen. Eigenlijk kent iedereen het wel, het ene moment kom je om in het werk en het andere moment is het akelig stil. Inmiddels werk ik alweer zes jaar als zelfstandig vertaler en heb ik genoeg super drukke periodes gehad, maar ook periodes waarin het een stuk stiller was. En dat went nooit.

Paniek!

Aan het begin van een stille periode denk je nog: ‘Wat fijn, nu heb ik eindelijk tijd om mijn administratie bij te werken/dat ene boek te lezen/te gaan sporten/etc.’ Maar na een paar dagen van relatieve rust begint de onzekerheid: ‘Werkt mijn e-mail nog wel?’ ‘Zijn ze me vergeten?’ ‘Ben ik nu al ingeruild voor een ander?’ Oftewel, er schieten allemaal weinig productieve en motiverende gedachten door je hoofd, die eigenlijk helemaal geen hout snijden. En dat is jammer, want zo hou je minder tijd en energie over voor die dingen die je wilde gaan doen en waar je niet meer aan toe komt, zodra die grote opdracht binnenkomt. Na een dal volgt immers altijd een piek.

De oplossing

Ook ik heb in de rustigere periodes last van ongegronde paniek. Gelukkig lukt het me de laatste tijd aardig om dat om te zetten in iets leukers en nuttigers. Zoals het bijwerken van mijn website en portfolio bijvoorbeeld, of het schrijven van blogs, zodat er een paar klaarliggen voor wanneer het weer drukker is, of mijn vakkennis bijwerken door te lezen over vertalen, Italië, taal en literatuur. En momenteel begeef ik me langzaam maar zeker op het schrijverspad. Aan het begin van dit jaar heb ik een aantal boeken gekocht van de Schrijfbibliotheek, die ik nu aan het lezen ben. Over verhaalopbouw, het creëren van je eigen fantasywereld, redigeren voor schrijvers en storytelling. Mijn goede voornemen voor dit jaar is namelijk dat ik eindelijk eens dat verhaal ga schrijven waar ik al tijden mee rondloop. Dat ik eindelijk eens die fantasywereld op papier zet, die in mijn hoofd steeds concretere vormen aanneemt. Dat ik er eindelijk voor uitkom dat ik niet alleen heel graag boeken vertaal, maar dat ik ze ook wil schrijven. Zo, nu kom ik er niet meer onderuit.

Zorg er dus voor dat je tijdens die dalen een project hebt waar je je mee bezig kunt houden. Dat kan schrijven zijn, maar ook het lezen van die stapel boeken die er nog lag, of een cursus volgen. Door jezelf ook uit te dagen in de stille periodes, zorg je ervoor dat die rare beklemmende gedachten geen kans krijgen en tegelijkertijd werk je aan je vaardigheden, wat weer van pas komt tijdens de drukke tijden!

Dat ik dit jaar een groot voornemen wil vervullen, betekent niet dat ik geen ruimte heb voor nieuwe vertaalopdrachten. Integendeel, want mijn hart ligt ook bij het vertalen. Dus heeft u een Italiaanse tekst die u graag naar het Nederlands vertaald wilt hebben, of een Nederlandse akte waar u een Italiaanse vertaling van nodig heeft? Neem dan contact met me op of vraag direct een offerte aan.

Studiedag Italiaans

Als beëdigd vertaler ben je verplicht om elke vijf jaar 80 PE-punten te halen (permanente educatie), wil je na die vijf jaar je inschrijving in het RBTV kunnen verlengen. In augustus 2015 heb ik mijn inschrijving verlengd, dus moet ik opnieuw 80 PE-punten verzamelen. En eigenlijk is dat helemaal geen straf. Op een studiedag leer je weer nieuwe dingen, doe je nieuwe inzichten op en kun je weer even bijpraten met collega’s. Dit jaar organiseerde KTV Kennisnet weer een studiedag Italiaans, over het vertalen van financiële documenten. Nu zijn cijfers nooit mijn sterkste punt geweest (ik ben niet voor niets de talenkant op gegaan), maar de tekst rondom die cijfers vind ik wel interessant, dus treinde ik op 1 april naar Amersfoort.

Accountants zijn helemaal niet saai

Het programma bestond uit twee delen: ‘s morgens een lezing/presentatie van accountant Alex Duijnisveld, over de verschillen tussen Italiaanse en Nederlandse bedrijfsvormen, de terminologie van jaarrekeningen en statuten en allerlei andere financiële documenten en ‘s middags een intensieve vertaalworkshop onder leiding van Francesca Sfondrini, waarin we een deel van een Italiaanse jaarrekening en een bankgarantie hebben vertaald  en een terminologielijst hebben opgesteld.

Een van de redenen waarom ik economie heb laten vallen op het atheneum, is dat het maar niet lukte om echt te blijven luisteren naar de uitleg van de docenten. Of dat nu aan de methode van de docenten lag of gewoon aan mij, laat ik even in het midden. Ik was er dan ook huiverig voor dat mijn gedachten ook nu weer na een kwartier zouden afdwalen naar leukere dingen. Niet bleek gelukkig minder waar. Alex wist op een heldere en boeiende manier al die financiële termen uit te leggen, die ik als tiener zo ontzettend saai vond. En dit keer is de kennis ook blijven hangen.

Kapitaal, aandelen en bankgaranties

De uitleg van Alex kwam goed van pas tijdens het middagprogramma. Thuis hadden we de teksten al een keer vertaald en het nodige onderzoek gedaan op internet. Toch waren er nu weer genoeg dingen die we anders zouden doen, omdat we meer context hadden bij al die Italiaanse en Nederlandse begrippen. Tijdens het bespreken van de teksten, hebben we direct een begrippenlijst aangelegd, die de accountant nog even heeft nagekeken.

Op de studiedag heb ik niet alleen veel geleerd, maar ook weer bijgepraat met collega’s en nieuwe mensen leren kennen. Rond een uur of 17 stapte ik dan moe maar voldaan en geïnspireerd in de trein naar Utrecht, klaar om mijn tanden in een financiële tekst te zetten.

Heeft u een contract, statuten, een jaarverslag of een ander financieel Italiaans document liggen dat u graag vertaald zou willen hebben? Neem dan even contact met me op en dan help ik u graag verder.

Netwerk Vertalers Italiaans

Sinds een paar jaar ben ik lid van het Netwerk Vertalers Italiaans. Het NVI is een samenwerkingsverband van vertalers en tolken Italiaans in Nederland.

Waarom het NVI?

Aan het begin van mijn carrière als vertaalster Italiaans, ben ik tijdens een zoektocht op internet al eens op de site van het NVI terechtgekomen. Het idee van een groep collega’s om je heen met wie je kunt sparren over lastige vertaalproblemen, opdrachtgevers en bijscholing en met wie je gewoon gezellig kunt borrelen, sprak me enorm aan. Toch heeft het nog 2,5 jaar geduurd voor ik me professioneel genoeg voelde om me aan te melden. Eerder was ik bang dat ik nog niet veel in te brengen had en nu denk ik: ‘Had ik me maar eerder aangemeld’, want juist dat contact met collega’s is zo belangrijk als je net begint! Mijn lidmaatschap heeft me dus al veel opgeleverd. Zo organiseert het Netwerk Vertalers Italiaans zelf ook bijscholingsbijeenkomsten (die doorgaans voor het Italiaans zeer dun gezaaid zijn), is iedereen altijd erg behulpzaam bij terminologievragen en kun je nog eens een opdracht doorspelen of binnenhalen via het Netwerk. Daarbij is het erg fijn om klanten die je zelf niet kunt helpen, door te verwijzen naar een collega die dat wel kan. Andere netwerkbijeenkomsten, vertaaldagen en cursusdagen zijn ook altijd een stuk gezelliger, omdat er altijd wel nog een NVI’er rondloopt.

Actief bijdragen

Het Netwerk Vertalers Italiaans is geen netwerk vol slapende leden. Iedereen moet een steentje bijdragen. Dat kan bijvoorbeeld door het schrijven van blogposts, het organiseren van borrels of bijscholingsbijeenkomsten, door de coördinatorrol te vervullen of door de social media te beheren. Ik ben sinds mijn eerste vergadering lid van de webredactie en samen met drie andere leden verantwoordelijk voor de website. Juist doordat iedereen zich inzet voor het Netwerk, is het leuk om lid te zijn. Een netwerk waarin niemand wat doet (behalve zeuren over wat er niet gedaan wordt), is namelijk niet echt motiverend.

Geïnteresseerd?

Ben je ook vertaler of tolk Italiaans en heb je wel oren naar een gezellig, professioneel en behulpzaam netwerk? Neem dan even een kijkje op de website: www.vertalersitaliaans.nl. Hier vind je meer informatie over onze activiteiten en onze leden, kun je onze blogs lezen en kun je een aanmeldverzoek insturen. Misschien zien we elkaar dan bij de volgende vergadering of borrel!

Aankondiging: De rib van Adam

Deze maand komt mijn eerste boekvertaling uit: De rib van Adam van Antonio Manzini. Deze detective verscheen in 2014 als La costola di Adamo bij Sellerio Editore in Italië en wordt in Nederland uitgegeven door Serena Libri in Amsterdam.

Rocco

De rib van Adam is het tweede boek over vicequestore Rocco Schiavone, die in Zwarte piste (Serena Libri, 2013) zijn debuut maakt. Rocco Schiavone is een eigenzinnige man voor wie het oplossen van een moord met stip bovenaan zijn lijstje meest gehate bezigheden staat. En laat de dood van Ester Baudo nou net akelig veel op een moord lijken, of toch niet? De zaak is uiterst verwarrend en vergt het uiterste van Rocco, die toch al genoeg op zijn bordje heeft met twee incompetente agenten en een minnares die steeds veeleisender wordt. Ik heb me tijdens het vertalen kostelijk vermaakt en Rocco Schiavone in mijn hart gesloten.

Een lijk

Hier vast een kort fragment, om de spanning op te voeren:

Rocco greep het koordje van het raamluik beet en gaf een ruk. Langzaam kwam het grijze daglicht de kamer binnen. Van onderaf. Eerst de vloer met een omgevallen krukje. Bij de tweede ruk viel het licht op twee bungelende voeten, bij de derde op de benen, de langs het lichaam hangende armen en toen het rolluik uiteindelijk helemaal was opgetrokken, was de scène in al haar macabere naargeestigheid te zien. De vrouw hing met een dunne kabel aan de haak van de kroonluchter.

Op de site van Serena Libri kun je meer over het boek lezen: De rib van Adam.
(Waar je het ook alvast kunt bestellen!).