Italiaans leeslijstje

Zoals ik al eerder bekende, ben ik dol op fantasyliteratuur en op mijn leesstapel ligt altijd wel een fantasyroman. Maar dit betekent niet dat ik geen oog heb voor andere boeken. Integendeel, want ik lees zo’n beetje alles wat los en vast zit. Zelfs de koffievakbladen van mijn vriend zijn niet veilig. Net als veel andere leesfanaten, lees ik meerdere boeken tegelijk. Meestal ben ik bezig in een fantasyroman, een Nederlands (vertaald) boek en een Italiaanse uitgave. Het liefst lees ik moderne Italiaanse literatuur, of een giallo of een libro di fantascienza. Hieronder een klein overzicht van de Italiaanse titels van de afgelopen tijd.

Antonio Manzini Non è stagione (Sellerio, 2015) en Era di maggio (Sellerio, 2015)

Dit zijn alweer deel 3 en deel 4 in de serie over Rocco Schiavone. (Deel twee, La costola di Adamo, vertaalde ik voor Serena Libri). In deze twee boeken komen we meer te weten over het verleden van Rocco, kijken we toe hoe Rocco
een ingewikkelde ontvoeringszaak oplost, een nieuwe huisgenoot krijgt, een moord in de gevangenis onderzoekt en huilen we met hem en zijn Romeinse vrienden mee als zich een onvoorstelbare tragedie voltrekt. Net als de vorige twee delen, zijn ook deze lekker vlot geschreven met mooie (doch deprimerende beschrijvingen) van de eeuwige sneeuw in Aosta en scherpe dialogen.

Gianluca Morozzi Radiomorte (Ugo Guanda Editore, 2014)

Toen ik de achterkant van dit boek las, was ik meteen verkocht: ‘Kijk eens naar hoe de familie Colla de zaal binnenkomt. Kijk hoe ze hun plek innemen en gaat zitten, mooi, glimlachend en goed gekleed. Kijk en prent deze foto van de perfecte familie met de perfecte glimlach in je geheugen. Het is de laatste keer dan je ze samen zult zien.’ In dit boek staat de familie Colla centraal, een perfecte familie. Ze geven hun zoveelste radio-interview en alles lijkt op rolletjes te lopen, tot de diskjockey aankondigt dat ze dan wel met zijn vieren binnenkwamen, maar dat er slechts drie de studio weer zullen verlaten. Het boek leest als een film, compleet met zeer beeldende scènes, onverwachte plotwendingen en bizarre onthullingen. Morozzi kent geen genade en legt zijn personages helemaal bloot, the good, the bad and the ugly. Een echte Italiaanse noir dus, die nog lang door mijn hoofd gespookt heeft.

Clea Benedetti Il guerriero dell’eternità (Fabbri Editori, 2014)

De schrijfster was pas achttien toen ze deze dieselpunk fantasy schreef. Dit is het verhaal van Dunter, die erachter komt dat hij een essentieel onderdeel uitmaakt van een millennia oude cyclus. Het is het aloude verhaal over de balans tussen goed en kwaad, tussen donker en licht, in een wereld vol vreemde wezens, nieuwe energiebronnen en mensen met hun eigen agenda. Na het lezen van de laatste bladzijde weet je dat er nog delen zullen volgen, de reis van Dunter is nog maar net begonnen. Het verhaal is interessant en de wereld zit goed in elkaar. Toch lukte het me niet om echt in het boek op te gaan, omdat de schrijfster op een aantal punten te gehaast te werk gaat. Belangrijke omslagpunten in de reis van de held worden afgeraffeld en veldslagen lijken na twee pagina’s al gewonnen te zijn. Misschien dat er in het volgende deel wat meer aandacht besteed wordt aan de details, zodat je niet het idee hebt dat je achter de feiten aanloopt tijdens het lezen.

Lorenzo Licalzi L’ultima settimana di settembre (Rizzoli, 2015)

Wat heb ik gelachen tijdens het lezen van deze roman, hoewel het in feite helemaal niet zo’n grappig verhaal is. Schrijver Pietro Rinaldi is tachtig en besluit dat het genoeg is. Hij is klaar met het leven, het is tijd om eruit te stappen. Helaas gooit een reeks dramatische gebeurtenissen roet in het eten en voor hij het weet, maakt hij met zijn vijftienjarige kleinzoon Diego en Sid, de enorme hond, een roadtrip van Genova naar Rome. Het wordt een reis vol pijnlijke en zoete herinneringen waarin Pietro en Diego zichzelf en elkaar goed leren kennen. Alle ingrediënten voor een zoetsappig boek, maar niets is minder waar. Dankzij de subtiele ironie en humor van Licalzi, heeft de roman precies de juiste balans tussen luchtigheid en zwaarmoedigheid, tussen zelfspot en naastenliefde, tussen dood en leven. Een roman die ik maar wat graag zou willen vertalen!

In de boekenkast staan alweer nieuwe Italiaanse boeken klaar om gelezen te worden en dat is absoluut geen straf nu de lente eindelijk lijkt door te zetten!

Vier sterren en een signeersessie

Eind vorig jaar schreef ik over mijn nieuwste boekvertaling, Verraders van Giorgio Scerbanenco (Serena Libri, 2015). Inmiddels ligt het boek in de winkels en heeft het ook zijn weg gevonden naar de recensenten. Op internet zijn al verschillende recensies verschenen. Op De wraak van de dodo krijgt Verraders drie van de vijf sterren en op Hebban zelfs vier van de vijf! Twee weken geleden attendeerde een collega-boekvertaler me op de mooie recensie in de Volkskrant van 13 januari, geschreven door Edwin Krijgsman. Ook hij kent deze spannende thriller van Scerbanenco vier van de vijf sterren toe en in prachtige lovende woorden weet hij precies de kern van het boek te vatten. De recensie zit (nog) niet achter een betaalmuur en je kunt haar hier lezen: ‘Thriller vol ijzersterke dialogen‘. Het enige minpuntje aan al die mooie recensies is dat slechts één recensent ook de vertaler noemt, maar dat mag de pret niet drukken.

Signeersessie

Afgelopen vrijdag 29 januari organiseerde het Istituto Italiano di Cultura Amsterdam in samenwerking met Serena Libri een ontmoeting met Antonio Manzini, ter gelegenheid van de publicatie van De rib van Adam. En laat dat nou net mijn eerste boekvertaling zijn! Helaas kon Antonio uiteindelijk niet fysiek aanwezig zijn, omdat zijn vrouw haar schouder had gebroken, maar via Skype wist hij het publiek toch te vermaken. Het is dan ook een erg charmante Italiaan. In overleg met de uitgeefster werd besloten dat de vertaalster daarom een iets grotere rol tijdens de presentatie zou krijgen. Zo kwam het dat ik niet alleen een fragment uit mijn eigen vertaling mocht voorlezen, maar dat ik ook een aantal boeken heb mogen signeren. Een hele eer!

2016 had voor mij niet beter kunnen beginnen!

Voorlezen en signeren

 

Aankondiging: De rib van Adam

Deze maand komt mijn eerste boekvertaling uit: De rib van Adam van Antonio Manzini. Deze detective verscheen in 2014 als La costola di Adamo bij Sellerio Editore in Italië en wordt in Nederland uitgegeven door Serena Libri in Amsterdam.

Rocco

De rib van Adam is het tweede boek over vicequestore Rocco Schiavone, die in Zwarte piste (Serena Libri, 2013) zijn debuut maakt. Rocco Schiavone is een eigenzinnige man voor wie het oplossen van een moord met stip bovenaan zijn lijstje meest gehate bezigheden staat. En laat de dood van Ester Baudo nou net akelig veel op een moord lijken, of toch niet? De zaak is uiterst verwarrend en vergt het uiterste van Rocco, die toch al genoeg op zijn bordje heeft met twee incompetente agenten en een minnares die steeds veeleisender wordt. Ik heb me tijdens het vertalen kostelijk vermaakt en Rocco Schiavone in mijn hart gesloten.

Een lijk

Hier vast een kort fragment, om de spanning op te voeren:

Rocco greep het koordje van het raamluik beet en gaf een ruk. Langzaam kwam het grijze daglicht de kamer binnen. Van onderaf. Eerst de vloer met een omgevallen krukje. Bij de tweede ruk viel het licht op twee bungelende voeten, bij de derde op de benen, de langs het lichaam hangende armen en toen het rolluik uiteindelijk helemaal was opgetrokken, was de scène in al haar macabere naargeestigheid te zien. De vrouw hing met een dunne kabel aan de haak van de kroonluchter.

Op de site van Serena Libri kun je meer over het boek lezen: De rib van Adam.
(Waar je het ook alvast kunt bestellen!).

Terugkijkend vooruitblikken

Een boekvertaling

Een deel van 2014 stond in het teken van mijn eerste boekvertaling. In de zomer kreeg ik van Annaserena Ferruzzi, van Serena Libri in Amsterdam, de kans om La costola di Adamo van Antonio Manzini te vertalen. Een kans die ik met beide handen heb gegrepen. Het najaar en de winter bracht ik dan ook door met Rocco Schiavone, de eigenzinnige vicequestore om wie deze detective draait. Nu alle correctierondes achter de rug zijn en het omslag en binnenwerk bij de drukker liggen, is het aftellen begonnen. Eind maart verschijnt De rib van Adam in Nederland en kan iedereen van Rocco’s gezelschap genieten.

Een eindvertaling

2014 stond ook in het teken van de Vertalersvakschool. Het tweede jaar is afgerond en nu “rest” mij nog een eindvertaling, waar ik me zeer spoedig aan zal wijden. Tijdens dit tweede jaar volgde ik ook zeer inspirerende lessen creatief schrijven bij Arie van den Berg. Hopelijk lukt het me dit jaar om ze goed te benutten tijdens Camp NaNoWriMo!

Juridische vertalingen

Vorig jaar maakte ik niet alleen literaire vertalingen, maar mocht ik me ook weer buigen over juridische teksten, diploma’s, akten en een aantal erg interessante scripties. Vertaal- en redactiewerk dat ik ook dit jaar weer met veel plezier doe.

NVI

Voor het Netwerk Vertalers Italiaans heb ik vorig jaar ook allemaal leuke dingen mogen doen. We zijn druk bezig de website te vullen met interessante verhalen uit de praktijk, geschreven door de leden van het Netwerk, vertalers en tolken Italiaans. Hier gaan we dit jaar weer mee verder, dus hou www.vertalersitaliaans.nl in de gaten voor nieuwe blogposts.

Sicilië

En 2014 is het jaar dat ik, samen met mijn vriend, heb mogen genieten van het prachtige Sicilië. In september trokken we van Palermo naar Catania, waarbij we ons onderweg vergaapten aan de mooie uitzichten, natuur, steden, dorpen en monumenten. En we gaven niet alleen onze ogen goed de kost, ook onze smaakpapillen hadden een geweldige tijd. Het absolute hoogtepunt was Siracusa, waar we verbleven in een fantastisch B&B, I Santi Coronati, en elke dag weer betoverd werden door deze schitterende plaats.

Concertgebouw

Als kers op de taart heb ik in december voor het eerst een concert in het Concertgebouw bezocht. Wat een ervaring! Van begin tot eind zat ik op het puntje van mijn stoel te luisteren en te kijken naar indrukwekkende groep musici die de mooiste klanken creëerden met hun instrumenten. Ik hoop dat ik in 2015 nog vaker mag genieten van zulke prachtige muziek.

2015?

In 2014 heb ik met volle teugen genoten van alle kansen die ik gekregen heb en van alles dat ik heb mogen doen, of dat nu een boekvertaling was (absoluut voor herhaling vatbaar), het begeleiden van een student bij het schrijven van een scriptie, of een rondreis door Sicilië.

Inmiddels is 2015 al een eindje op weg en heb ik alweer mogen werken aan interessante vertaalprojecten, leuke lezingen en netwerkborrels bezocht en staan er nog een hoop leuke dingen op de planning. Zou ik volgend jaar met net zo’n fijn gevoel op dit jaar kunnen terugkijken? Vast wel!